همه چیز در مورد قالب سازی

از قالب برای ساخت انواع قطعه استفاده می شود. قالب سازی صنعتی است که به واسطه آن انواع قالب های پلاستیکی و فلزی تولید می شود. این قالب ها برای تولید انبوه کالا مورد استفاده قرار گرفته و انواع مختلفی دارند. هر یک از انواع قالب ها را به روشی خاص تولید می کنند. در این مقاله با انواع قالب و صنعت قالب سازی بیشتر آشنا خواهید شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

صنعت قالب سازی

صنعت قالب سازی یکی از صنایع سنگین است که انواع قالب فلزی و پلاستیکی را به منظور ساخت قطعات مختلف تولید می کنند. زمانی که نیاز به تولید قطعه ای با تعداد بالا باشد، تولید کننده قطعه به قالب ساز سفارش تولید قالب قطعه مذکور را داده و سپس از آن قالب برای پیشرفت تولید بهره می برد. البته در بسیاری از موارد تنها یک قالب سفارش داده نمی شود مسلما هر چه تعداد قالب ها بیشتر باشد، قطعات با سرعت و در تعداد بیشتری تولید می شوند. قطعات پیچیده صنعتی نه تنها قالب های ظریف بلکه قالب های بسیار دقیقی نیز لازم دارند. به همین دلیل است که امروزه قالب سازی جز تخصصی ترین مشاغل محسوب می شود.

قالب سازی چگونه انجام می شود؟

قالب سازی دارای دو مرحله اساسی است:

طراحی قالب

طراحان قالب امروزه برای ساخت آن به جای گرفتن قالب از قطعه اصلی، قالب را به واسطه برنامه های مخصوص کامپیوتری مانند IMOLD، SolidWorks و CATIA طراحی می کنند. این در حالی است که در گذشته تنها از قطعه موجود توانایی قالب گیری بود حال اینکه با پیشرفت تکنولوژی، طراحان توانایی طراحی قالب هایی را دارند که شاید قطعه ای که قرار است از این قالب به دست آید موجودیت فیزیکی نداشته باشد. این طراحی ها همگی سه بعدی بوده و توانایی اعمال ظرافت های لازمه را نیز دارند.

ساخت قالب

مرحله دوم کار، ساخت آن طرحی سه بعدی است که طراحان در کامپیوتر طراحی کرده اند. بسیاری از ماشین های ساخت قالب مانند پرینترهای سه بعدی عمل کرده و می توانند انواع قالب های سه بعدی را بسازند. البته پرینترهای سه بعدی صنعتی بیشتر قالب های پلاستیکی تولید می کنند اگر نیز به ساخت قالب فلزی باشد، در این قسمت از کار اندکی به ریخته گری نیاز خواهد بود. به همین دلیل است که قالب های صنعتی انواع متفاوتی دارند که به شرح زیر است:

قالب آهنگری قالب ریخته گری قالب تزریق پلاستیک قالب پرس

قالب آهنگری در صنعت قالب سازی

قالب سازی آهنگری از دیگر روش های قالب سازی صنعتی است که بیشتر برای ساخت قطعات فولادین به کار می روند. این نوع قالب ها بسیار مستحکم بوده و از دو تکه تشکیل می شود. روش کار با قالب های آهنگری به این صورت است که ابتدا دو تکه قالب را به یکدیگر متصل کرده سپس مواد مذاب را از طریق قیف مخصوصی در قالب تعبیه شده است، به داخل آن می فرستند. این کار معمولا با فشار پرس انجام می شود. در میان انواع قالب سازی آهنگری می توان به روش های قالب بسته و باز اشاره کرد.

قالب سازی ریخته گری

قالب سازی ریخته گری سه نوع است، ماسه ای، دایکاست و ریژه. از قالب های دایکاست برای ساخت قطعات آلومینیومی استفاده می شود. به این صورت که مذاب آلومینیوم به فشار زیادی به داخل قالب تزریق می شود. اگر به دنبال ساخت قطعات آلومینیومی با کیفیت بالا هستید، بهتر است از این روش استفاده نمایید؛ اما اگر به جزو کیفیت ضخامت قطعه نیز در نواحی مختلف متفاوت است، روش ریژه می توان مناسب تر باشد. در روش ماسه ای، قالب از ماسه ساخته شده است. از آن جایی که ماسه توانایی تحمل دمای زیادی را دارند، از این نوع قالب برای ساخت قطعات فلزی با دمای بسیار بالا استفاده می شود.

قالب سازی به روش تزریق پلاستیک

این روش برای ساخت قطعات پلاستیکی مورد استفاده قرار می گیرد. جنس خود قالب از فولاد است اما تزریق پلاستیک به داخل قالب فولادی تکنولوژی نسبتا پیچیده ای است که این امر خود در بالا رفتن هزینه های تولید بی تاثیر نخواهد بود.

قالب پرس در قالب سازی

از قالب سازی پرس برای خم کردن، فرم دادن و کشش قطعه استفاده می شود. در واقع، پرس تنها نقش فرم دهی به ماده شکل پذیر را دارد، بنابراین، اگر مواد غیر قابل فرم دهی باشد، نمی توان از قالب پرسی برای آن استفاده کرد. قطعاتی که از داخل قالب پرسی خارج می شوند اغلب تو پر اند. قسمت های مختلف قالب پرسی به شرح زیر است:

کفشک بوش میل راهنما ماتریس سنبه

جمع بندی

صنعت قالب سازی، صنعتی پیچیده و حرفه ای است که می تواند شامل روش های متفاوتی باشد. امروزه طراحان صنعتی با کمک نرم افزارهای کمپیوتری مانند IMOLD، SolidWorks و CATIA می توانند انواع قالب را به صورت سه بعدی طراحی کنند. در مرحله بعد، صنعتگران این طراحی های را به روش های مختلفی به قالب تبدیل می کنند. اینکه قالب فلزی یا پلاستیکی باشد، کاملا بستگی به کاربرد آن دارد. برای مثال اگر قرار است قطعه آلومینیومی با کیفیت تولید شود، بهتر است از قالب سازی ریخته گری استفاده شود. قالب سازی پرسی نیز برای ساخت قطعات پلاستیکی یا در حالت کلی برای ساخت قطعاتی با مواد قابل انعطاف بالا مناسب است. چنانچه در زمینه ساخت قالب به اطلاعات بیشتری نیاز دارید، پیشنهاد می کنیم به سایت visionmold.co مراجعه نموده و مقالات موجود در سایت را مطالعه نمایید.

پربیننده ترین تازه‌ترین رنگ‌بندی کرونایی شهرستان‌ها مراسم تشییع پیکر آزاده نامداری +عکس کدام یک از مسافران نوروزی جریمه می‌شوند؟ زمان واریز اولین یارانه معیشتی۱۴۰۰ مشخص شد احتمال وقوع سیلاب در ۱۴استان

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: قالب های صنعتی برجام برای ساخت قطعات استفاده می شود صنعت قالب سازی انواع قالب ساخت قالب ریخته گری قالب پرس قالب ها سه بعدی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۴۳۴۹۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۶ روش برای مردمی‌سازی تولید

به گزارش قدس آنلاین، رهبر معظم انقلاب بارها ایجاد تعاونی‌ها و کمک به کارهای خانگی را به مسئولان توصیه و آن را به عنوان یکی از راه‌های مشارکت مردم در تولید معرفی کردند.

آن‌طور که کارشناسان اقتصادی نیز تأکید می‌کنند تعاونی‌های پشتیبان مشاغل خانگی می‌توانند حلقه واسط میان صاحبان مشاغل خانگی و بازار هدف باشند و ضمن افزایش سهم ۱۵درصدی این مشاغل از اقتصاد کشور، مشکلات آن‌ها ازجمله بازاریابی و بازار فروش را نیز برطرف کنند.

اما چطور می‌شود مشاغل خانگی را تحت لوای خانه‌های کار و ذیل تعاونی‌ها ساماندهی کرد؟ 

مسلم خانی، کارشناس و مشاور حوزه کارآفرینی و مدیرکل پیشین تحقیقات، آموزش و ترویج وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی  در گفت‌وگو با قدس به این پرسش پاسخ داد.

تولید ۳۵درصد محصولات چینی در خانه‌های کار
این کارشناس کارآفرینی با بیان اینکه یکی از معروف‌ترین کشورهایی که در مدیریت کسب‌وکارهای خرد و خانگی خوب عمل کرده، کشور چین است، می‌گوید: روشی که در این کشور اجرا شده، روش ایجاد شرکت‌های مادر تخصصی یا مؤسسه‌های پشتیبان مشاغل خرد و خانگی است. این مدل موجب شده نزدیک به ۳۲ تا ۳۵درصد محصولاتی که اکنون در بازارهای ایران و در برخی بازارهای هدف چین وجود دارد محصولاتی باشد که در درون خانه‌های کار تولید شده است.

خانی می‌افزاید: شرکت‌های مادر تخصصی یا مؤسسه‌های پشتیبان مشاغل خرد و خانگی چند وظیفه اصلی دارند؛ وظیفه اولشان شناسایی شاغلان خانگی است. دوم، آموزش و توانمندسازی آن‌هاست. سوم، ساماندهی آن‌ها در قالب گروه‌هایی که براساس توانمندی‌هایشان در ذیل شرکت‌های تعاونی مدیریت می‌شوند و وظیفه چهارم این شرکت‌ها بازاریابی و فروش محصولات و سفارش کار دادن به تعاونی‌های زیرمجموعه است.

وی تأکید می‌کند: الگویی که در کشور چین اجرا شده الگوی تقسیم کار بوده و قابل تکرار برای ایران است. به این مفهوم که مثلاً در ذیل یک تعاونی مادر تخصصی  گروه‌های مختلفی قرار می‌گیرند که در حوزه طراحی محصولات سرگرم‌کننده برای کودکان و نوجوانان فعالیت می‌کنند. یک گروه از این صاحبان مشاغل خرد و خانگی در موضوع بازاریابی و شناخت استعدادهای کشورهای مقصد مطالعه می‌کنند که مثلاً چه سرگرمی‌هایی در کشور عربستان مناسب است و چه نوع سرگرمی برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا قابل توجه است. یک گروه روی طراحی این سرگرمی‌ها و  گروه دیگر در قسمت تولید، بسته‌بندی، بازاریابی، فروش و... کار می‌کنند. این تقسیم کار صورت گرفته موجب می‌شود کارها تخصصی شود. 

۶ روش قابل اجرای تعاونی‌های خانگی در ایران
خانی خاطرنشان می‌کند: برای اینکه در کشور سهم کسب‌وکارهای خرد و خانگی افزایش پیدا کند، می‌توانیم روش اجراشده در دنیا را پیاده‌سازی کنیم. روش نخست، ایجاد «شرکت‌های مادر تخصصی مشاغل خرد و خانگی» است مثلاً یک شرکت که در حوزه ترجمه کار می‌کند می‌تواند ابتدا با شناسایی دانش‌آموختگان، بعد آموزش و سپس ساماندهی

بر اساس تعاونی، کار را شروع کند. این افراد می‌توانند یک کتاب ۵هزار صفحه‌ای را در ۱۰ روز ترجمه کنند، در حالی که یک گروه مترجم، یک گروه ویرایش و یک گروه ویراستاری در خانه‌هایشان به شکل جداگانه این کار را پیش می‌برند.

این استاد دانشگاه می‌افزاید: روش دوم  که خیلی خوب پاسخ می‌دهد «تعاونی‌های مشاغل خانگی موضوعی و منفرد» است مثلاً در یک محله از مشهد منطقه‌ای وجود دارد که ۵۰ نفر در خانواده همه در حوزه برنامه‌نویسی تخصص دارند می‌توان این‌ها را در قالب تعاونی در حوزه فناوری اطلاعات قرار داد. در این تعاونی که ۵۰ نفر عضو دارد، تقسیم کار اتفاق می‌افتد و خدمات با مطلوبیت به بازار ارائه می‌شود.

وی ادامه می‌دهد: سومین مدل «کسب وکارهای خانگی تحت برند» است. در این مدل کسب‌وکارهایی که اکنون به عنوان برندهای شناخته‌شده در ایران هستند بخشی از فعالیت‌های خودشان را به جای شعبه و نمایندگی به خانه‌های کار واگذار می‌کنند و خانه‌های کار مطابق استانداردهای کسب‌وکار بالادستی به تولید می‌پردازند و با نام آن برند به بازار عرضه می‌شود. این شیوه یک بازی برد-برد برای صاحبان مشاغل خانگی و کسب‌وکارهای بالادستی محسوب می‌شود.

وی می‌افزاید: روش چهارم که در ایران تجربه شده و می‌تواند موفق باشد روش «پشتیبان‌های مشاغل خانگی» است. به این مفهوم که اگر تعدادی از شاغلان خانگی در یک محله و یک شهر و روستا در حال فعالیت هستند یک پشتیبان می‌آید و اقدام‌های مربوط به تأمین مواداولیه، آموزش و توانمندی‌سازی، مباحث تبلیغات، بازاریابی و فروش و مباحث حقوقی و قضایی آن‌ها را عهده‌دار می‌شود و مشاغل خانگی فقط به تولید کالا و خدمت می‌پردازند و مسائل مربوط به بازار را به آن پشتیبان می‌سپارند. ممکن است این پشتیبان مشاغل خانگی یک شخصیت حقیقی یا حقوقی یا شرکت تعاونی باشد و این در حالت‌های گوناگون قابل تعریف است.

تجمیع کسب‌وکارهای مشابه و مکمل در خوشه‌های کار
وی تأکید می‌کند: روش پنجم که خیلی می‌شود روی آن تأکید داشت؛ موضوع «ایجاد زنجیره‌های ارزش و تأمین» است که مشاغل خانگی از حالت انفرادی و مستقل بودن و جزیره‌ای خارج شوند و به عنوان عضوی از یک زنجیره ارزش یا تأمین فعالیت کنند. در این شیوه با تخصصی شدن فعالیت درنهایت تولید کالا و خدمت با بهره‌وری  بالاتری اتفاق می‌افتد.

خانی می‌افزاید: روش ششم که در ایران قابل توصیه است روش ایجاد خوشه‌ها یا شبکه‌های کسب‌وکار خانگی است که این خوشه‌ها به نوعی نقش ایجاد پیوند میان مشاغل خانگی را دارند. وقتی از خوشه صحبت می‌کنیم کسب‌و کار مشابه و مکمل ذیل یک خوشه قرار می‌گیرند و می‌توانند فعالیت بهره‌ورانه‌تری داشته باشند. اکنون با گسترش فناوری‌های ارتباطی، ایجاد خوشه‌ها و زنجیره‌های ارزش و تولید یا ایجاد شرکت‌های تعاونی مادرتخصصی و پشتیبان و سایر موارد بالا آسان‌تر است و خیلی هم لازم نیست شاغلان حتی در یک منطقه در کنار هم باشند، بلکه ممکن است شما یک شرکت پشتیبان مشاغل خانگی در حوزه تولید محتوای علمی باشید که شاغلان آن دانش‌آموختگان دانشگاهی در سراسر کشور باشند و از طریق اینترنت و سایر ابزارها کار مورد نظر را تولید و به مشتریان ارائه کنید.

وقتی طرف عرضه و تقاضا هر دو راضی هستند 
این کارشناس کارآفرینی می‌افزاید: با شیوه‌هایی که گفته شد در مجموع سهم مشاغل خرد و خانگی از مجموعه اشتغال کشور قابل افزایش است و ضمن اینکه امکان رقابت میان کسب‌وکارهای خرد و خانگی را با مشاغل متوسط و بزرگ‌تر فراهم می‌کند، تولید باکیفیت‌تر، با قیمت مناسب‌تر و با بهره‌وری بالاتری در خانه‌ها اتفاق می‌افتد که مصرف‌کننده هم از آن منتفع می‌شود.

خانی تأکید می‌کند: در حال حاضر روش پشتیبان مشاغل خانگی در کشور در حال اجراست و تجربه‌های موفقی نیز بدست آمده ولی به نظر می‌رسد ضمن اینکه باید حمایت بیشتری از سوی دولت اتفاق بیفتد، خود شاغلان خانگی نیز از کسب‌وکار انفرادی به سمت کار گروهی حرکت کنند. به نظر می‌رسد میل به اشتغال به صورت انفرادی در جامعه ایرانی بالاست در صورتی که به دلایل مختلف کسب‌وکارهای خانگی هزینه تولیدشان افزایش پیدا می‌کند. بازاریابی و فروششان سخت می‌شود و حتی به دلیل اینکه نتوانستند استانداردهای لازم را بدست بیاورند ممکن است نتوانند در رقابت با محصولات مشابه، بازاری را از آن خود کنند.

وی تأکید می‌کند:  این مسئله یک بحث فرهنگی است که باید روی آن کار شود. ما همچنین به یک نهاد تسهیلگر نیاز داریم که این پیوند را میان شاغلان خانگی ایجاد کند. اداره‌های کار یا سایر نهادهای خدمات‌رسان در دولت، جهاد دانشگاهی یا استارت‌آپ‌های کسب‌وکار می‌توانند ایجاد پیوند میان مشاغل خانگی را در کشور عهده‌دار شوند. اگر این کار درست انجام شود و اعضا به تناسب کار و تخصص‌هایشان همگن باشند و یک خوشه را تشکیل دهند، بی‌شک این کار گروهی به نتیجه می‌رسد و همه مردم کشور به تناسب از آن منتفع می‌شوند. 

زهرا طوسی